Ζακοπάνε, εξόρμηση στις Πολωνικές «Άλπεις»

Από μικρός είχα την τύχη να βρεθώ σε αρκετές χώρες και να γυρίσω διάφορες πόλεις και περιοχές. Αυτή η αγάπη για εξερεύνηση, σαν να εμφυτεύτηκε μέσα μου και συνέχισε να αναπτύσσεται και στα φοιτητικά μου χρόνια. Το αποτέλεσμα: να ψάχνω τρόπους να πάρω το πρώτο αεροπλάνο για άλλα μέρη, που είχα δει σε ντοκιμαντέρ, είχα διαβάσει σε ταξιδιωτικά βιβλία, είχα χαζέψει σε φωτογραφίες και ύστερα στο διαδίκτυο.

Things to Know

Από Βαρσοβία προς Ζακοπάνε
Λίγα λόγια για την περιοχή
Στο κέντρο του Ζακοπάνε
Επική βόλτα κοντά στην πόλη
Αν προλάβεις, δες κι αυτά
Tips για να έχεις

Έτσι λοιπόν, αρχές Δεκέμβρη (ποιος αλλοπρόσαλλος άνθρωπος θα σκεφτείς επιλέγει να πάει σε μια παγωμένη χώρα στην αρχή του χειμώνα – ω εγώ κι άλλοι τόσοι!) βρέθηκα με αλλαγή πτήσεων από Αθήνα. Τοτε δεν υπήρχε απευθείας πτήση από Θεσσαλονίκη, οπότε έφυγα για Βαρσοβία! Σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα μαζί με μια άλλη ομάδα Ελλήνων, βρεθήκαμε να πετάμε στον παγωμένο Βορρά για το Ζακοπάνε! Με ένα backpack, μια τροχοβαλίτσα, όπως μ’ αρέσει να λέω, και ντυμένος σαν το κρεμμύδι, προσγειώθηκα στην Πολωνία!

Άφιξη και αναχώρηση από Βαρσοβία για Ζακοπάνε

Πρώτη σύντομη στάση στην πρωτεύουσα της χώρας. Χαμηλή θερμοκρασία, η μέρα είχε γίνει πολύ σύντομα νύχτα, ενώ κανένας μας δεν ήταν προετοιμασμένος ότι θα αντίκριζε ουρανοξύστες – περίπου – ανάμεσα στα ψηλά κτίρια που είχε η πόλη. Και ενώ το κρύο γινόταν όλο και πιο αισθητά έντονο, αυτά τα μεγαλοπρεπή, συνάμα σε αρχιτεκτονική και μέγεθος κτίρια, στέκονταν σαν αποκομμένα κι απομονωμένα στον ορίζοντα.

Φυσικά, δεν μπορούσαμε να εξερευνήσουμε την περιοχή στο σκοτάδι, ενώ ο χάρτης δεν βοηθούσε περισσότερο. Τουλάχιστον, καταλήξαμε σε μια από τις πιο κεντρικές περιοχές της πόλεις, όπου βρήκαμε αρκετά εστιατόρια και παμπ, με ένα από αυτά να αποτελεί την τυχερή μας επιλογή. Καθίσαμε εκεί να σβήσουμε τη δίψα και την πείνα μας μέχρι την επόμενη αναχώρηση.

Παραδοσιακά πιάτα συνοδευόμενα από ζεστό κρασί και μπύρα, ήταν η πρώτη μας επαφή με την κουζίνα της Πολωνίας. Αλλά η πρώτη νύχτα δεν έκλεισε στη Βαρσοβία, τουλάχιστον όχι μέχρι και τα μεσάνυχτα: ένα λεωφορείο μας περίμενε για το 7ωρο ταξίδι μας στην περιοχή του Ζακοπάνε!

Τι Μπάνσκο, τι Ζακοπάνε!

Πολύ πιθανόν να μη γνωρίζεις το Ζακοπάνε, να μην έχεις ακούσει τίποτα για αυτή την περιοχή, να μην έχει αναφερθεί ποτέ από κάποιο ταξιδιωτικό γραφείο! Λογικό, εκτός κι αν έχεις πολωνικές ρίζες ή είσαι κάτοικος από κάποια γειτονική χώρα της Πολωνίας (όπως η Σλοβακία που βρίσκεται στον Νότο).

Να φανταστείς αποκαλείται «η χειμερινή πρωτεύουσα της Πολωνίας», μιας και είναι γνωστή για τις δραστηριότητες που προσφέρει για πεζοπορία στο βουνό, εξάσκηση στις ικανότητες του σκι για τους επίδοξους αθλητές, καθώς και για την πρωτοποριακή αρχιτεκτονική στα σπίτια τους που τα κάνουν να ξεχωρίζουν!

Όσο για το ταξίδι μας, ήταν μακρύ (κι αρκετά κουραστικό μπορώ να πω), ενώ το σκοτάδι της νύχτας δεν ευνοούσε για να χαζέψει το μάτι τη διαδρομή. Όμως, καθώς μπήκαμε στην πόλη του Ζακοπάνε, ένα λευκό πέπλο, από άκρη σε άκρη μας καλωσόρισε. Απλωμένο σε δρόμος και λοφίσκους, στα σπίτια και τις αυλές, από άκρη σε άκρη. Η θερμοκρασία εξίσου χαμηλή (-7 °) πιο χαμηλή από ότι στο Βορρά, αλλά γνωρίζαμε ότι δεν πηγαίναμε και στη Χαβάη!

Πήραμε ταξί άμεσα έξω από το σταθμό του λεωφορείου και, με ένα μείγμα σπαστών αγγλικών και γλώσσας του σώματος, καταφέραμε να επικοινωνήσουμε με τον οδηγό για να μας οδηγήσει στο ξενοδοχείο μας: μια παραδοσιακή ξύλινη κατοικία, με πολλά δωμάτια και θέα το βουνό!

Κατεβαίνοντας στο κέντρο του Ζακοπάνε

Σε κοντινή σχετικά απόσταση, το κέντρο της πόλης, προσφέρεται για βόλτα, σε ένα τεράστιο πεζόδρομο κατά μήκος της οδού Krupowki με αρκετά μαγαζιά για όλα τα γούστα. Από παραδοσιακά προϊόντα, αρκετές ξύλινες δημιουργίες, τσάντες, κούπες αλλά και δικά τους τυριά (τα λεγόμενα Oscypek – καπνιστό τυρί) και αλλαντικά! Επιπλέον, οι τιμές τους είναι αρκετά χαμηλές, ιδανικές για κάποιον που έχει συγκεκριμένο και όχι τόσο υψηλό budget διακοπών!

Σε μια από τις εξορμήσεις μας, λίγο πιο έξω από κέντρο της πόλης, βρεθήκαμε πίσω από την εκκλησία του Αγίου Κλημεντίου (Kościół Matki Bożej Częstochowskiej w Zakopanem), χτισμένη το 1845. Αλλά αυτό που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν το νεκροταφείο από πίσω του: σε σύγκριση με τα κλασσικά νεκροταφεία, ιδιαίτερα των Δυτικών χωρών, δεν κυριαρχούσε η κλασσική ψυχρότητα, που να εμπνέει ρίγος και ανησυχία στον επισκέπτη.

Η διακόσμηση ήταν ξεχωριστή σε κάθε γωνιά, με αγάλματα και δημιουργίες από ξύλο, που έδιναν την εντύπωση ότι βρίσκεσαι σε ένα μάλλον περισσότερο παγανιστικό παρά χριστιανικό νεκροταφείο!

Σε κοντινή απόσταση, βρίσκεται και η τοπική αγορά της πόλης! Εδώ μπορεί να βρει κανείς εξίσου αρκετά τοπικά προϊόντα, ποικιλία ξυλόγλυπτων αντικειμένων μέχρι μάλλινα ρούχα για το κρύο! Ευτυχώς είχαμε μαζί μας και μερικούς Πολωνούς που μας βοήθησαν στη συνεννόηση, καθώς οι περισσότεροι δε μιλούσαν αγγλικά.

Εκεί στα όρη, στα άγρια βουνά

Μέσα στις δραστηριότητες που είχαμε, εξερευνήσαμε τα βουνά Tatra (την υψηλότερη οροσειρά στα Καρπάθια όρη, που στέκουν ως φυσικό σύνορο μεταξύ της Πολωνίας και της Σλοβακίας) και τη Morski Osko (τη μεγαλύτερη και την τέταρτη πιο βαθιά λίμνη στα βουνά Tatra).

Αν είχαμε την ελπίδα να βγάλουμε αντίστοιχες εκπληκτικές φωτογραφίες με αυτές που είχαμε δει στο διαδίκτυο, δυστυχώς συναντήσαμε μια παρόμοια εικόνα: ένα παγωμένο περιβάλλον, καλυμμένο με χιόνι, όπου δεν ξεχώριζε η επιφάνεια της λίμνης. Αλλά δεν ήταν αρκετό για να μας κάμψει το ηθικό και βγάλαμε πάλι αρκετές φωτογραφίες!

Το Ζακοπάνε αποτέλεσε τη βάση μας για αρκετό καιρό, από όπου κάναμε εξορμήσεις σε γύρω περιοχές, σε μια προσπάθεια αναζήτησης της ιστορίας, της κουλτούρας και της μαγείας που έκρυβε αυτό το μέρος.

Από την πρώτη μέρα μέχρι και την τελευταία, πεζοδρόμια, βουνοκορφές και οι λίγο πιο επίπεδες περιοχές ήταν ντυμένες με ένα λευκό κουστούμι, σαν προεόρτιο τον Χριστουγέννων που θα ερχόντουσαν. Οι σκεπές των σπιτιών ήταν λες και τις είχαν πασπαλίσει με ζάχαρη, ενώ έμοιαζαν σαν να είχαν ξεπηδήσει από κάποιο παραμύθι!

Αν βρεθώ ποτέ ξανά στο Ζακοπάνε:

θα ήθελα να ανέβω στο λόφο Gubałówka. Αν και απαιτητική διαδρομή, πάντα μπορεί να πάρει κάποιος το τελεφερίκ!
να εξερευνήσω μια άλλη λίμνη, ονόματι Czarny Staw Gąsienicowy Lake, εξίσου εντυπωσιακή με τη Morski Osko!
να κάνω, ή αλλιώς να επιχειρήσω να κάνω, σκι. Στην τελική, παίρνω και ένα έλκηθρο για να βολευτώ!
να θαυμάσω την πόλη το καλοκαίρι, μιας και θα είναι πραγματικά τελείως διαφορετική!

Όσο για μερικά tips που μπορώ να μοιραστώ:

Φρόντισε να αλλάξεις από ευρώ σε ζλότι (złoty), το εθνικό νόμισμα της Πολωνίας!
Αν επιδιώξεις να δοκιμάσεις τα τυροκομικά τους, βρες κάποιον που να μιλάει Πολωνικά – κάθε τυρί έχει και πιο έντονη γεύση
Έχε μαζί σου μια ζεστή ενδυμασία – το κρύο είναι έντονο το χειμώνα!
Τα ταξί σχεδόν δε χρειάζονται, αν και δεν υπάρχουν δημόσια μέσα μεταφοράς. Αν δεν νιώθεις εξάντληση, περπάτησε, θα το απολαύσεις περισσότερο και οι αποστάσεις δεν είναι τρομακτικές!
Αν θέλεις να βρεθείς στο Ζακοπάνε, υπάρχουν καθημερινά λεωφορεία από Βαρσοβία (που είναι αρκετά κουραστικά), καθώς και από την Κρακοβία, που διαρκεί περίπου μισή ώρα!

Do zobaczenia Zakopane!