Δουβλίνο: Ταξιδιώτης μόνος στην καρδιά της Ιρλανδίας
Αυτό το ταξίδι είχε ακόμα μεγαλύτερη σημασία για εμένα, καθώς θα ταξίδευα μόνος μου για πρώτη φορά. Χωρίς κάποιον μαζί μου, δίχως κάποιο άτομο να με περιμένει στη χώρα που θα πήγαινα, όπως στο Μπατούμι της Γεωργίας. Το σχεδίαζα καιρό άλλωστε, μιας και ένα ταξίδι solo στο Δουβλίνο είχε μπει στη bucket list μου για αυτό το χρόνο. Κι έτσι και έγινε.
Το Δουβλίνο αποτελεί την πρωτεύουσα της Ιρλανδίας και είναι μάλλον μια μικρή σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό μέρος της Ευρώπης, κοντά στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ευτυχώς, δεν έχει το ίδιο νόμισμα με αυτό, αλλά ευρώ, όπως η Ελλάδα, ενώ χρησιμοποιούν τις ίδιες πρίζες με αυτές στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η πτήση από τη Θεσσαλονίκη που έφυγα διαρκεί περίπου 3 ώρες και 40 λεπτά, με την προϋπόθεση να μην υπάρξουν καθυστερήσεις. Αντιθέτως, στη δικιά μου πτήση, είχαμε τουλάχιστον ένα μισάωρο, καθώς δεν έλειψαν ορισμένα ευτράπελα πριν την αναχώρηση.
Άφιξη στην πόλη
Από την αίθουσα των αφίξεων, γρήγορα βγήκα στις στάσεις των λεωφορείων. Το αεροδρόμιο βρίσκεται σχετικά κοντά από το κέντρο της πόλης, σε απόσταση που δε χρειάζεται παραπάνω από ένα μισάωρο για να τη διασχίσεις. Υπάρχουν διάφορα λεωφορεία με τιμές που ξεκινάνε από τα 6 για τα shuttle μέχρι και 3 ευρώ που είναι τα λεωφορεία της γραμμής. Εγώ προτίμησα τα τελευταία και δεν είχα κανένα πρόβλημα.
Ως solo ταξιδιώτης, το καλύτερο μέρος για να μείνεις και να γνωρίσεις κόσμο δεν είναι άλλος από το hostel. Σε μια μορφή συγκατοίκησης και κατασκήνωσης, όπου διάφοροι ταξιδιώτες μοιράζονται ένα μεγάλο δωμάτιο, το μπάνιο, την κουζίνα και τους λοιπούς χώρους. Αλλά εκεί έχεις και την ευκαιρία να έρθεις σε επαφή με διαφορετικό κόσμο.
Μια πρώτη γνωριμία με το Δουβλίνο
Η πρώτη εντύπωση από το Δουβλίνο είναι η ιδιαίτερη ομοιότητα με το Λονδίνο, αλλά σε μικρογραφία και εμφανώς πιο καθαρό. Επίπεδη, με ελάχιστα στενά να έχουν ανηφορική επιφάνεια, μπορεί να πει κανείς ότι το Δουβλίνο περπατιέται χωρίς πρόβλημα.
O’Connell Street
Μια από τις πιο κεντρικές λεωφόρους της πόλης, η O’Connell Street ενώνει το βόρειο κομμάτι με το ποτάμι και το κέντρο του Δουβλίνου. Αριστερά και δεξιά διάφορες pubs, supermarkets και μαγαζιά με fast food, ενώ στη μέση της λεωφόρου ξεχωρίζει ένας πελώριος στύλος, ο «στύλος του Δουβλίνου».
Για να καταφέρεις να δεις όλο το μέγεθός του (120 μ. ύψος), θα πρέπει να γυρίσεις όλο το κεφάλι σου προς τα πίσω, καθώς φαίνεται να χάνεται στον ενίοτε συννεφιασμένο ουρανό. Η O’Connell Street συνδέεται με γέφυρα που φέρει την ίδια ονομασία (O’Connell Bridge), όπου περνάνε πάνω από τον ποταμό Liffrey οχήματα και πεζοί. Ο ποταμός μοιάζει να κόβει την πόλη στη μέση, καθώς ξεκινάει από τα δυτικά της πόλης για να καταλήξει στο λιμάνι.
Ha’ penny Bridge
Πολύ κοντά βρίσκεται και η πιο εμβληματική γέφυρα του Δουβλίνου, η Ha’ penny Bridge. Η ονομασία λέγεται ότι προέκυψε από το ποσό που έπρεπε να πληρώνουν για να περάσουν (half penny = μισή πέννα) όταν πρωτοδημιουργήθηκε. Σε αντίθεση με την O’Conell Bridge, σε αυτή τη γέφυρα έχουν το προνόμιο να περπατάνε μόνο οι πεζοί. Το μέγεθός της άλλωστε δεν ευνοεί την κυκλοφορία οχημάτων. Το βράδυ είναι ακόμα πιο όμορφη, καθώς φωτίζεται και δείχνει εκπληκτική στο σκοτάδι, καθώς και με τις αντανακλάσεις στο νερό του ποταμού.
Temple Bar Area
Πολύ κοντά βρίσκεται και η πιο δραστήρια περιοχή του Δουβλίνου, η Temple Bar Area. Πλακόστρωτα στενά με διάφορα μαγαζιά, γεμάτα κάθε στιγμή με κόσμο, που το βράδυ γίνεται ακόμα περισσότερος. Η ονομασία έχει δοθεί από το αντίστοιχο γνωστό Temple Bar, όπου πολλοί ντόπιοι κι επισκέπτες κάνουν τη βόλτα τους για να πιουν από μια, δύο ή και πολλές παραπάνω μπύρες. Το έχουν στο αίμα τους άλλωστε να καταναλώνουν παραπάνω από δυο pints σε μια απλή έξοδο. Βέβαια, το ίδιο το Temple Bar, δεν προτείνεται για εξόδους λόγω της ακρίβειας σε μια απλή Guiness που φτάνει και τα 6.5 ευρώ. Αλλά με τόσες pubs ανά μισό μέτρο, οι δυνατότητες για επιλογή είναι πολλές!
Κυκλοφορώντας στην καρδιά του Δουβλίνου
Σε αρκετά σημεία και στενά της πόλης έχουν τοποθετηθεί αγάλματα, που θυμίζουν ένα κομμάτι του παρελθόντος του Δουβλίνου, σα να παρουσιάζουν μια ιστορία. Ένα από τα πιο γνωστά αγάλματα είναι αυτό της Molly Mallone. Αν και περιγράφεται σαν μια από τις παλιές κατοίκους της πόλης, αποτελεί μια φανταστικής φιγούρα από ένα παραδοσιακό ιρλανδικό τραγούδι.
Εκεί αναφέρεται η ιστορία μιας ιχθυοπώλης που πουλούσε τα προϊόντα της στην αγορά του Δουβλίνου. Σήμερα βρίσκεται μπροστά από το κέντρο ενημέρωσης τουριστών, στην καρδιά της πόλης!
Κάστρο του Δουβλίνου
Επόμενη στάση σε μια αναζήτηση με τη μεσαιωνική ιστορία της πόλης, βρέθηκα έξω από έναν μικρό πυργίσκο. Για να είμαι ειλικρινής, όταν σχεδίαζα να επισκεφτώ το λεγόμενο Dublin Castle, είχα στο μυαλό μου άλλο ένα κλασσικό δημιούργημα με βάση τα πρότυπα αντίστοιχων ευρωπαϊκών κτιρίων.
Παρόλο που χτίστηκε το 1166, λόγω διάφορων καταστροφών και ανακαινίσεων από το 18ο και 19ο αιώνα, έχουν μείνει αρκετά που να θυμίζουν το μεσαιωνικό κάστρο που υπήρχε. Το μόνο τμήμα που έχει παραμείνει αναλλοίωτο είναι ένας από τους πύργους, που είχε χρησιμοποιηθεί ως φυλακή ενώ σήμερα φιλοξενεί συχνά συναντήσεις σημαντικών προσωπικοτήτων. Η είσοδος στο σύμπλεγμα του κάστρου έχει εισιτήριο.
Οι παλαιότεροι ναοί στο Δουβλίνο
Το Δουβλίνο έχει μια ιδιαιτερότητα που δεν συναντάται σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις: μέσα στην πόλη υπάρχουν δύο και όχι ένας καθεδρικός ναός. Ο παλαιότερος είναι το Christ Church Cathedral (από το 1028) και βρίσκεται στην καρδιά του Δουβλίνου, κοντά στο Temple Bar Area. Στο σύνολό του ο καθεδρικός φέρει Γοτθικά και Βικτοριανά στοιχεία στην αρχιτεκτονική του. Επίσης, εκεί έχουν γυριστεί και αρκετά επεισόδια από την τηλεοπτική σειρά The Tudors. Η είσοδος για ώρες εκτός εκκλησιαστικής λειτουργίας έχει εισιτήριο.
Ο νεότερος καθεδρικός ναός του St.Patrick βρίσκεται πιο δυτικά και λέγεται ότι χτίστηκε με σκοπό να αντικαταστήσει τον προηγούμενο καθεδρικό το 1191. Λέγεται ότι στο σημείο που βρίσκεται, ο άγιος Πατρίκιος χρησιμοποιούσε ένα πηγάδι για να βαφτίζει τους κατοίκους του Δουβλίνου, περίπου 1500 χρόνια πριν. Ακόμη, στο ίδιο μέρος έχει θαφτεί και ο συγγραφέας Jonathan Swift, γνωστός από το βιβλίο “τα ταξίδια του Γκιούλιβερ”.
Μέσα στο Trinity College
Το πιο γνωστό πανεπιστημιακό συγκρότημα είναι το University of Dublin. Εκεί βρίσκεται και το Trinity College, όπου φιλοξενούνται δύο από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα στο Δουβλίνο: η Παλιά Βιβλιοθήκη ή Long Room και το Book of Kells. Η βιβλιοθήκη είναι πραγματικά εντυπωσιακή με πάνω από 200.000 βιβλία και το ταβάνι της φτάνει περίπου τα 60 μέτρα! Όσο για το Book of Kells, αποτελεί ένα πανέμορφο αντίγραφο των τεσσάρων ευαγγελίων, που γράφτηκε και φιλοτεχνήθηκε τον 9ο αιώνα και θεωρείται το πιο σημαντικό μεσαιωνικό έγγραφο στην Ιρλανδία και την Ευρώπη! Η είσοδος περιλαμβάνει και τα δύο αξιοθέατα, καθώς και άλλα καλλιτεχνημένα χειρόγραφα (14 ευρώ).
Βόλτα στα μουσεία
Όμως, για να κάνεις ένα σωστό budget,φροντίζεις να βρεις και τα αξιοθέατα που έχουν δωρεάν είσοδο. Κάποια από αυτά είναι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, καθώς και η Εθνική Γκαλερί του Δουβλίνου. Και τα τρία βρίσκονται δίπλα το ένα με το άλλο. Και το ένα είναι εξίσου ιδιαίτερο με το άλλο. Αλλά ξεχώρισα το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο λόγω των ιδιαίτερων ευρημάτων, αρκετά από τα οποία δεν έχω συναντήσει πουθενά αλλού, μέχρι στιγμής.
Ακριβώς κάτω από τα μουσεία, βρίσκεται και το μεγάλο πάρκο του St. Stephen’s Green. Ένα από τα πιο γνωστά πάρκα στο Δουβλίνο, ιδανικό μέρος για χαλάρωση μέσα στο πράσινο. Δέντρα, λίμνη, παιδικές χαρές, σιντριβάνια, καθώς και αγάλματα που βρίσκονται σε διάφορα σημεία, κοσμούν όλο το πάρκο. Επίσης, αξίζει μια επίσκεψη στο Iveagh Gardens, ένα κρυμμένο μυστικό για αρκετούς τουρίστες. Φυσικά και η επίσκεψη στους κήπους είναι δωρεάν.
Grafton Street
Πολύ κοντά από το άγαλμα της Molly Mallone βρίσκεται η Grafton Street, σημείο αναφοράς για τους καλλιτέχνες του δρόμου. Γεμάτο με εστιατόρια, καφέ και μαγαζιά κατά μήκος του πεζοδρομημένου τμήματός του, σφύζει από κόσμο κάθε ώρα και στιγμή της ημέρας. Αν είσαι τυχερός, μπορεί να πετύχεις κάποια υπαίθρια παράσταση. Σε εμένα έλαχε να δω ακροβάτη να κάνει ποδήλατο σε μια ρόδα με φωτιές, δύο μουσικούς και μια φιλανθρωπική που είχε βγάλει haski στο δρόμο για να ευαισθητοποιήσει κόσμο.
Σε κοντινή απόσταση από το πάρκο του St. Stephen’s Green και την Grafton Street, βρίσκεται το μεγάλο εμπορικό George Street Arcade. Αποτελεί ένα από τα παλαιότερα εμπορικά κέντρα της πόλης με Βικτωριανή αρχιτεκτονική. Αξίζει μια επίσκεψη για να δεις τις βιτρίνες και κάνεις βόλτα στο εσωτερικό του, αλλά δεν ενδείκνυται για για αγορές λόγω των αρκετά υψηλών τιμών.
Τα προσωπικά highlights του ταξιδιού
Το ήξερες ότι το πιο δημοφιλές αξιοθέατο στο Δουβλίνο έχει άμεση σχέση με την ψυχοσύνθεση των Ιρλανδών; Εκεί που ξεκίνησε για πρώτη φορά να παράγεται η μαύρης υφής και χρώματος μπύρα Guinness, εκεί που συνεχίζει να παράγεται και στέλνονται κασόνια σε όλο τον κόσμο. Το πιο φημισμένο αξιοθέατο αυτής της πόλης δεν είναι κάποιο κάστρο, αρχαίο μνημείο ή κατασκευή γνωστού αρχιτέκτονα, αλλά το εργοστάσιο παραγωγής μιας από τις πιο φημισμένες μπύρες του κόσμου, το Guinness Storehouse. Λίγο πιο μακριά από κέντρο της πόλης, βρέθηκα να περιφέρομαι σε ένα επταώροφο κτίριο από το παρελθόν στο παρόν της βιομηχανίας για να καταλήξω στην κορυφή να δοκιμάσω ξανά άλλο ένα ποτήρι Guinness (18 ευρώ).
Το μέρος όμως που κυριολεκτικά μου έκλεψε την καρδιά ήταν το Phoenix Park. Ένα τεραστίων διαστάσεων πάρκο, σε απόσταση από το κέντρο του Δουβλίνου, αλλά σε κοντινή απόσταση από το εργοστάσιο της Guinness. Μεγάλες εκτάσεις πρασίνου, ιδανικό για πικ – νικ, περπάτημα, παιχνίδι, ακόμη και για να μη κάνεις απολύτως τίποτα.
Εκεί βρίσκεται και ο ζωολογικός κήπος του Δουβλίνου, το μνημείο του οβελίσκου Wellington, καθώς και η προεδρική κατοικία με την κατοικία του Αμερικανού πρέσβη. Σίγουρα έχουν επιλέξει την καλύτερη τοποθεσία. Αλλά η έκπληξη για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι τα ελάφια που έχεις την τύχη να δεις από κοντά. Κυριολεκτικά κοντά, κατάφερα να τα χαϊδέψω, να τα ταΐσω και, κάπως, να παίξω μαζί τους. Οι τρεις ώρες που έμεινα στο πάρκο σίγουρα δε μου έφτασαν.
Το Δουβλίνο αποτελεί μια μικρογραφία πρωτεύουσας, όπως η Ρώμη, όπου το περπάτημα επιβάλλεται για να μάθεις καλύτερα την πόλη. Αρκετά όμορφο και γραφικό, ιδιαίτερα η περιοχή Temple Bar και κατά μήκος του ποταμιού, μαζί με τα πάρκα του.
Όσο αναφορά τις τιμές που παρατήρησα σε διάφορα προϊόντα, θεωρείται από τις πλέον ακριβές πόλεις σε αρκετά πράγματα. Δεν αποτελεί σίγουρα budget πόλη αλλά κρύβει άλλα μυστικά. Το πιο σημαντικό όμως χαρακτηριστικό της πόλης είναι η αίσθηση ασφάλειας σε κάθε σημείο της, κάτι που την κάνει ιδανική πόλη για solo ταξίδι.
Αν βρω την ευκαιρία να το επισκεφτώ ξανά:
- θα ήθελα να πάω σε κάποια μουσεία που δεν πρόλαβα να δω, όπως Little Museum of Dublin, Irish Whiskey Museum, Writers Museum, James Joyce κ.α.
- να επισκεφτώ τις φυλακές Κilmainham Gaol , όπου κρύβεται μια από τις πιο σκοτεινές ιστορίες την περίοδο της καταπίεσης των Ιρλανδών από την Βρετανική αυτοκρατορία
- να συνδυάσω την παραμονή στην πόλη με ημερήσιες εκδρομές σε κοντινές πόλεις και περιοχές, όπως στα Wicklow Mountains,Howth, Cliffs of Moher κ.α. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι γνωστοί και φίλοι μου επέμεναν να επισκεφτώ περιοχές και εκτός του Δουβλίνου.
Μερικές χρήσιμες πληροφορίες για να θυμάσαι:
- τα λεωφορεία της γραμμής για να γλιτώσεις παραπάνω έξοδα είναι το 16 και το 41. Έχε όμως έτοιμα τα κέρματα που χρειάζεται για το εισιτήριο, γιατί ο οδηγός δε δίνει ρέστα. Η τιμή παίζει συνήθως από 3 μέχρι 3.5 ευρώ για το εισιτήριο μιας διαδρομής. Με δρομολόγια από τις 5 το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα, νομίζω είναι η καλύτερη επιλογή.
- δεν υπάρχει καλύτερη περίπτωση για να δεις μια πόλη, με ή χωρίς παρέα, πέρα των free walking tours. Να σε γυρίσουν σε όλη την πόλη για περίπου ένα δίωρο ή και παραπάνω. Να απαντήσουν σε ότι απορίες τυχόν έχεις και εσύ να τους ανταμείψεις με όποιο ποσό θέλεις. Εγώ έκανα αυτό το tour, αν θες να το τσεκάρεις.
- για να κλείσεις εισιτήριο στη Guinness, προτίμησε online booking εδώ. Η τιμή είναι ανάλογη της διαθεσιμότητας και της ώρας που θα βρεθείς εκεί. Συνήθως στις πρωινές ώρες το εισιτήριο είναι πιο φθηνό, ενώ όσο αρχίζει να περνάει η μέρα, το εισιτήριο ακριβαίνει. Ψήνεσαι για μια Guinness στις 11 το πρωί σα γνήσιος Ιρλανδός;
- με τόσες pubs σε κάθε γωνιά και στενό αυτής της πόλης, γίνεται να μην πραγματοποιούνται pub crawls; Και αν δε γνωρίζεις, σε κάθε pub crawl πληρώνεις μια συμμετοχή για τριγυρίσετε παρέα σε κάποιες ξεχωριστές pubs με συγκεκριμένες προσφορές και εκπτώσεις για τους συμμετέχοντες. Με τελική κατάληξη του group σε κάποιο γνωστό club. Είναι κι αυτό ένας ακόμα τρόπος να έρθεις σε επαφή με άλλο κόσμο που θα βρίσκεται στο Δουβλίνο και όρεξη για γνωριμίες και πάρτι. Εγώ προσωπικά, το χάρηκα με την ψυχή μου. Δες αυτό που συμμετείχα εγώ.
- εάν πάλι θελήσεις να γυρίσεις περισσότερο τα ξεχωριστά μουσεία στο Δουβλίνο, καλό είναι να προμηθευτείς την Dublin Pass με ισχύ τριών ημερών. Κερδίζεις σίγουρα σε μουσεία και μετακινήσεις.
- το ιρλανδικό φαγητό δεν έχεις πολλές διαφορές από την βρετανική κουζίνα. Προσωπικά, δεν το βρίσκω ιδιαίτερο, οπότε θα πρότεινα να δοκιμάσεις κάποια άλλη κουζίνα.
Υ.Γ: Κάνοντας κράτηση για διαμονή μέσα από αυτό το link, κερδίζεις έκπτωση από το booking.com και βοηθάς παράλληλα το site να συνεχίσει. Εναλλακτικά, αν δεν έχεις ανακαλύψει το Airbnb, μπορείς να δημιουργήσεις λογαριασμό από εδώ και να κερδίσεις έκπτωση στην πρώτη σου κράτηση.
Slán Baile Átha Cliath (για παλέψτε να το προφέρετε)
Ένα σχόλιο
Παράθεση: