Τελικά ξεκίνησα από τα παλιά

Πώς είμαστε, τι κάνουμε; Ο πρώτος μήνας του 2024 σου έχει φερθεί καλά; Πρόλαβες να βάλεις μπρος όσα ήθελες και σχεδίαζες πριν την Πρωτοχρονιά; Ελπίζω να κουνάς θετικά το κεφάλι μιας και ο Γενάρης σχεδόν τελείωσε!

Μπορεί βέβαια όταν διαβάζεις αυτό το newsletter να κάνει ακόμη κρύο, και να σκέφτεσαι πόσο σου λείπει λίγη ζέστη. Όχι βέβαια αυτού του καλοκαιριού που ζήσαμε, όχι. Μην είμαστε ή του ύψους ή του βάθους.

Εγώ από την άλλη ακολουθώ ένα πρόγραμμα με ελάχιστες αλλαγές από το περσινό – προσπαθώ να ξυπνάω 15′ από το συνηθισμένο, να περπατάω πιο συχνά, να κάνω journaling πιο συνειδητά και… να οργανώνω τα πιθανά ταξίδια για μέσα στη χρονιά!

Βέβαια, η πρώτη φάση του ’24 κυλάει πιο νωχελικά από άλλες φορές. Σε σύγκριση ειδικά με τον περσινό Γενάρη, όπου βρισκόμουν σε αναμονή για το ταξίδι στη Βραζιλία και το καρναβάλι του Ρίο, έκανα προετοιμασίες και έβαζα σε λίστα όσα έπρεπε να προλάβω, ο φετινός δεν είχε εκπλήξεις. Τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το newsletter.

Έτσι λοιπόν προσπάθησα να αφιερωθώ λίγο παραπάνω στον προγραμματισμό και τις ξένες γλώσσες, μιας και τα είχα παρατήσει τον προηγούμενο μήνα και επέστρεψα σε παλιά χόμπι που είχα ξεχάσει, όπως τα παζλ και την κιθάρα. Και να σου πω ειλικρινά, τα απολαμβάνω περισσότερο από κάθε άλλη φορά 😊 

Από την άλλη, έχω αφήσει άλλα πράγματα πίσω και προσπαθώ να βρω χρόνο και για αυτά. Να γράψω στο blog, να πάρω τηλέφωνο φίλους, να πάω μια βόλτα έξω από την πόλη, η φασαρία της οποίας με κουράζει καθημερινά.

Εσύ, πως είδες τον Γενάρη να κυλά;

Στα δικά μας λοιπόν

Βάλε αυτό το μέρος στη λίστα σου 🗺️

Φιλιππούπολη aka Plovdid (Βουλγαρία)

Μια από τις πόλεις της γειτονικής χώρας που θέλω να επισκεφτώ σύντομα, μιας και έχω ακούσει αρκετά και έχω διαβάσει ακόμα περισσότερα. Όπως το γεγονός ότι είναι μια από τις παλαιότερες πόλεις του κόσμου. Με το ιστορικό κέντρο, το θέατρο σήμα κατατεθέν αλλά και τις μακεδονικού τύπου κατοικίες που θυμίζουν σε κάτι από Ξάνθη, Καστοριά και Βέροια. Σε πιο μεγάλη πόλη βέβαια, μιας και είναι η δεύτερη σε πληθυσμό στη Βουλγαρία!

Βιβλίο που διάβασα αυτήν τη φορά 📺

100 χρόνια και μια πενταετία από σήμερα, ο άγνωστος τότε Φραντς Κάφκα νοικιάζει ένα δωμάτιο μερικά χιλιόμετρα έξω από την Πράγα. Μέσα στις επόμενες μέρες, θα γράψει μια επιστολή για τον πατέρα του, περίπου 100 σελίδες σε μέγεθος, όπου θα αναλύσει όλη τη μεταξύ τους σχέση και θα εκφράζει το παράπονο και τα απωθημένα που του δημιούργησε η επίδρασή του στη διαμόρφωση του Κάφκα. Θα ζητήσει από τη μητέρα του να το παραδώσει αλλά εκείνη θα του αλλάξει γνώμη, μιας και αντιλαμβάνεται ότι το γραπτό αυτό θα έφτιαχνε τις μεταξύ τους σχέσεις. Το αντίθετο μάλιστα.

Αυτή η μακροσκελής επιστολή θα βρεθεί στα χέρια ενός φίλους μετά από χρόνια, μετά το θάνατο του Φραντς. Κι έτσι, θα εκδοθεί μετά από χρόνια το «Γράμμα στον πατέρα», ένα έργο που παρουσιάζει με μάλλον ιδιαίτερο τρόπο όλα κακώς κείμενα αναγνώριζε στο πρόσωπο του πατέρα του ο Κάφκα.

Δε μπορώ να θυμηθώ από που είχα αγοράσει και γιατί αυτό το βιβλίο. Για αρκετό καιρό κυκλοφορούσε στις βιβλιοθήκες μου (ναι, δε φιλοξενήθηκε μόνο σε μια αλλά το μετέφερα όπου ταξίδευα, ακόμα και όταν αποφάσισα να αλλάξω σπίτι) και σε διάφορες τσάντες, ταξίδεψε σε τρένα, λεωφορεία και αεροπλάνα. Το ξεκινούσα, έφτανα μέχρι τα μισά και έπειτα το ξεχνούσα. Το έπιανα ξανά από την αρχή για να το κατανοήσω καλύτερα. Μέχρι που το διάβασα.

Γιατί να διαβάσεις αυτό το βιβλίο;

Αν σου αρέσουν οι μονόλοι και οι ψυχογραφίες χαρακτήρων, είναι σίγουρα must. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι στο βιβλίο μπορεί να δει τα κακώς κείμενα της σχέσης πατέρα και γιού, ένα παράπονο και μια έμμεση διαμαρτυρία για όσα δεν του έδωσε ποτέ θάρρος να κυνηγήσει και στην τελική δεν προσπάθησε να κατανοήσει.

Πράγματα που μου έκαναν εντύπωση 😮

Αυτός ο υπέροχος λευκός πιγκουίνος

Από την άνοιξη, ξεκινάει το μοντέλο «διοδίων», όπου οι οδηγοί θα πληρώνουν για να μπορούν να οδηγούν καθημερινά στη Νέα Υόρκη

Πολλοί το αποκαλούν «αντικαταστάτη του iPhone»

Ένα μικρό ντοκυμαντέρ από το Γυμνάσιο Σουφλίου για τις πυργκαγιές

Έχω βάλει να παίζει στο background 🎧

Ένα κομμάτι που δεν ξέρεις αν πρέπει να βάλεις ουίσκι ή ρούμι να πιεις καθώς το ακούς, με ένα σουρεάλ βιντεοκλίπ που μου πέταξε μια μέρα τυχαία το Youtube.

Μέχρι την επόμενη φορά,