Κεφαλονιά: Εκδρομή στο νησί για μια δόση καλοκαιριού

Όταν ήσουν μικρός πώς τα πήγαινες με τη Γεωγραφία; Όταν σε ρωτούσαν που είναι τα Επτάνησα, προβληματιζόσουν; Μπορούσες να τα πεις όλα; Ωραία, γιατί αυτή τη φορά θα σου πω για ένα από αυτά που έτυχε να επισκεφθώ πρόσφατα. Ξέρεις, το μεγαλύτερο νησί ανάμεσα σε όλα τα Επτάνησα! Την Κεφαλονιά! Εντάξει, ο τίτλος με προδίδει άλλωστε.

Αφού πιάσαμε το Μάη σε μια μέρα εκτός δουλειάς, βρέθηκα ξημερώματα της επόμενης ημέρας να κατευθύνομαι καθ’οδον για την Κεφαλονιά. Θα σκεφθείς, τι πήγες να κάνεις πριν αρχίσει το καλοκαίρι. Βλέπεις, αυτή ήταν και η πρόκληση. Τι μπορεί να δεις κάποιος σε λίγες ημέρες στο νησί πριν την έναρξη του καλοκαιριού. Αυτό πήγαινα κι εγώ να ανακαλύψω.

Με κατεύθυνση το Βορρά της Κεφαλονιάς

Από την Εγνατία Οδό περάσαμε υποθαλάσσια στη Λευκάδα. Το ήξερες ότι έχει σύνδεση με τούνελ κάτω από τη θάλασσα; Εγώ το είχα ξεχάσει, νόμιζα ήταν άλλη μια μυθοπλασία σαν το μέτρο της Θεσσαλονίκης. Ευτυχώς όμως δεν επιβεβαιώθηκα, και σε σύντομο χρονικό διάστημα βρισκόμασταν πάνω στη Λευκάδα!

Άλλωστε, αν αναρωτιέσαι για την Κεφαλονιά πώς πάω, το καράβι από τη Λευκάδα θα σε βγάλει στο νησί. Μέσα σε μια διώρη διαδρομή, ρίχνεις τον υπνάκο σου, πίνεις τον καφέ και σύντομα θα είσαι εκεί.

Συγκεκριμένα, θα βρεθείς σε ένα από τα λιμάνια του νησιού, το Φισκάρδο. Ήταν και η πρώτη είκόνα από την Κεφαλονιά , ένα από τα σύντομα highlights θα έλεγα της εκδρομής.

Πανέμορφα διατηρητέα σπίτια που διατηρούν ένα χαρακτήρα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, με τις κεραμοσκεπές του που απλώνονται μέχρι το λόφο. Μια αίγλη κάποιας άλλης εποχής που συμπληρώνει την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρά του,θα έλεγε κάποιος.

Λέγεται ότι τη ξεχωριστή αυτή ονομασία την απέκτησε μετά την κατάκτηση της περιοχής από τον Νορμανδό Ροβέρτο Γυισκάρδο, οπότε κι έμεινε παραφρασμένο. Το γεγονός ότι ήταν και η μοναδική περιοχή του νησιού που σώθηκε από το μεγάλο σεισμό του 1953, προσθέτει παραπάνω στην αξία των παραδοσιακών σπιτιών της.

Στην πρωτεύουσα του νησιού

Από εκεί κατεβήκαμε από τον κεντρικό δρόμο με κατεύθυνση την πρωτεύουσα του νησιού, το Αργοστόλι. Ενδιάμεσα, περάσαμε και από τη μόνη του Αγίου Γεράσιμου, που είναι αρκετά γνωστή. Μετράει άλλωστε αρκετά χρόνια από την ίδρυση της (1560), ενώ υπάρχουν ακόμη τρία μεγάλα πλατάνια που είχαν φυτευτεί εκείνη την εποχή. Αν μπορούσαν να μιλήσουν, πόσες ιστορίες θα έλεγαν!

Ο Άγιος Γεράσιμος γιορτάζεται επίσης και στις 20 Οκτωβρίου, η οποία μέρα αποτελεί και επίσημη αργία στο νησί της Κεφαλονιάς.

Επίσκεψη στον Άγιο Γεράσιμο στην Κεφαλονιά

Το Αργοστόλι βρίσκεται στα νοτιοδυτικά του νησιού, ενώ έχει ανακηρυχθεί πρωτεύουσα στην Κεφαλονιά από το 1757. Από μακριά μοιάζει σαν ένα κομμάτι γης και γύρω θάλασσα, με δύο γέφυρες να ενώνουν το ένα κομμάτι με το άλλο. Μια για τα αυτοκίνητα και μια πιο στενή, πέτρινη για τους πεζούς.

Αφού τακτοποιήθηκα, βγήκα για μια βόλτα κατά μήκος της παραλιακής οδού Ριζοσπαστών με τους μεγάλους φοίνικες. Και τι τύχη! Βρέθηκα μπροστά σε μια ξένη ερευνητική ομάδα που είχε μαζέψει δύο μεγάλες χελώνες καρέτα καρέτα και έπαιρναν μετρήσεις. Είναι πράγματι μεγάλα ζώα!

Φροντίδα για τις Καρέτα Καρέτα στο Αργοστόλι

Το σημείο που πρέπει να επισκεφτείς στο Αργοστόλι

Σε κοντινή απόσταση, βρίσκεται η πέτρινη γέφυρα που σου ανέφερα, η γέφυρα Δραπάνου/Δεβοσέτου, μήκους 750 μ. που κατασκευάστηκε το 1835. Εκεί λέγεται πως είναι ιδανικό μέρος για ζευγάρια, καθώς και για άτομα που λατρεύουν το περπάτημα. Για να απολαύσουν τη θέα από τη μια άκρη στην άλλη.

Στα μισά της γέφυρας, μέσα στη θάλασσα, έχει τοποθετηθεί ένας οβελίσκος. Πάνω του υπάρχει μια επιγραφή σε τέσσερις γλώσσες προς τιμήν των Άγγλων που την κατασκεύασαν. Βέβαια είναι λίγο δύσκολη να τη διαβάσεις από απόσταση.

Στο κέντρο της μικρής πόλης υπάρχει ένας μεγάλος πεζόδρομος, που αποκαλείται από τους ντόπιους «Λιθόστρωτο». Κατά μήκος του υπάρχουν αρκετά μαγαζιά με διαφόρων ειδών πράγματα για να αγοράσεις, καθώς και καφέ με εστιατόρια.

Ο μεγάλος αυτός πεζόδρομος καταλήγει στη μεγάλη και αρκετά επιβλητική πλατεία Βαλλιάνου. Πήρε το όνομά της από τον αποκαλούμενο πατέρα της ελληνικής ναυτιλίας, τον εφοπλιστή Παναγή Βαλιάνο. Μαγαζιά που θα μπορούσα να προτείνω για φαγητό είναι η «Λαδόκολλα» και το «Αρχοντικό». Στο πρώτο για κάτι πιο γρήγορο και στο δεύτερο για ποικιλία παραδοσιακών πιάτων, κεφαλλονίτικων και μη.

Περπατώντας τον πεζόδρομο του Αργοστολίου στην Κεφαλονιά

Η περιοχή μοιάζει να έχει υποστεί αρκετές ανακαινίσεις, καθώς μεγάλος μέρος του οικισμού της δεν κατάφερε να διασωθεί από τον σεισμό της του 1953, σε αντίθεση με το Φισκάρδο.

Από το Νότο μέχρι την Ανατολή

Σε σχετικά κοντινή απόσταση, βρίσκεται μια από τις σημαντικές μονές του νησιού, αυτή του Αγίου Ανδρέα. Η χρονολόγησή της εκτιμάται κατά τον 13ο με 14ο αιώνα, ενώ στο εσωτερικό της υπάρχει Βυζαντινό Μουσείο με κειμήλια από τον 16ο και 17ο αιώνα. Μια καλή ευκαιρία για όποιον ενδιαφέρεται για την Βυζαντινή Αρχιτεκτονική και τέχνη για να την επισκεφτεί.

Επίσκεψη στο μοναστήρι του Αγίου Ανδρέα στην Κεφαλονιά

Σε απόσταση από τη μονή, εντοπίζεται και το βενετικό κάστρο του Αγίου Γεωργίου. Χρονολογείται από τον 13ο αιώνα και λέγεται ότι πέρασε από τα χέρια Βενετών, Τούρκων και Φράγκων. Ουσιαστικά κατασκευάστηκε για να λειτουργεί ως προστατευτικό χώρος της παλιάς πόλης σε υψόμετρο περίπου 300 μέτρων.

Στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού, στο χωριό Μαρκόπουλος, βρίσκεται και ο πιο γνωστός ναός στη Κεφαλονιά, της Παναγίας Φιδούσας ή Λαγκουβάρδας. Η ονομασία της προήλθε από το θαύμα που πραγματοποιήθηκε κατά την επίθεση πειρατών στην περιοχή και απομακρύνθηκε από την εμφάνιση εκατοντάδων φιδιών.

Κάθε χρόνο, στις αρχές με 15 Αυγούστου, μαζεύονται αρκετά φιδάκια, ακίνδυνα για τους επισκέπτες και εξαφανίζονται μετά το πέρας της γιορτής. Επίσης, η θέα στην παραλία της Κορώνης είναι υπέροχη, καθώς ο ναός είναι χτισμένος κυριολεκτικά στο βράχο!

Τα πιο ιδιαίτερα αξιοθέτα στην Κεφαλονιά

Πριν να πραγματοποιήσω το ταξίδι στην Κεφαλονιά, είχα διαβάσει για τα δύο εκπληκτικά σπήλαια που εντοπίστηκαν στο νησί. Αυτά είναι το Σπήλαιο Δρογκαράτης και η Λιμνοσπηλιά της Μελισσάνης. Από γνωστούς και φίλους ήξερα ότι επιβάλλονταν επίσκεψη οπωσδήποτε.

Σε απόσταση περίπου 3χλμ από την περιοχή της Σάμης, βρίσκεται το Σπήλαιο της Δρογκαράτης με τη μεγαλύτερη “αίθουσα” στην Ελλάδα.Πέρα από τον “στολισμό” με σταλαγμίτες και σταλακτίτες, διαθέτει και εξαιρετική ακουστική. Εκεί άλλωστε έχουν πραγματοποιηθεί και συναυλίες! Βρίσκεται σε βάθος περίπου 95 μέτρων και έχει σταθερή θερμοκρασία περίπου στους 18^ο Κελσίου. Το αντιλαμβάνεσαι άλλωστε με το που φτάσεις από τα ειδικά διαμορφωμένα πέτρινα σκαλιά του στην είσοδο!

Η επίσκεψη όμως που ενθουσιάζει λίγο παραπάνω τον επισκέπτη, είναι σίγουρα η Λιμνοσπηλιά της Μελισσάνης. Από τα χαρακτηριστικά που το κάνουν να ξεχωρίζει,είναι η φυσική είσοδο που δημιουργήθηκε στο παρελθόν με την πτώση της οροφής, δίνοντας δίοδο στο φως του ήλιου. Το αποτέλεσμα αυτού είναι το ιδιαίτερο χρώμα που δίνει στα νερά της! Αυτό όμως που αξίζει είναι η βαρκάδα κοντά από την τεχνητή είσοδο μέχρι το νησάκι στο εσωτερικό της Μελισσάνης. Εκεί λέγεται ότι βρέθηκαν απομεινάρια που πιστοποιούν τη λατρεία του Θεού Πάνα και των Νυμφών.

Στοιχεία για τα εισιτήρια και ώρες λειτουργίας των σπηλαίων.

Κάθε ελληνικό καλοκαίρι είναι άμεσα συνδεδεμένο με τα νησιά. Προσπάθησε να πείσεις κάποιον ντόπιο ή ακόμη και ξένο επισκέπτη για το αντίθετο. Η Κεφαλονιά όμως διαθέτει αρκετά επισκέψιμα σημεία που είναι κατάλληλα για ταξίδι ακόμη και πριν την καλοκαιρινή περίοδο. Απλά για να βρεθείς, να πάρεις μια δόση καλοκαιριού και να προετοιμαστείς για την άφιξή του.

Αν ποτέ επιστρέψω πίσω στην Κεφαλονιά:

θα ήθελα να τριγυρίσω περισσότερο στα μέρη γύρω από το Φισκάρδο. Διαθέτει επισκέψιμα μνημεία όπως η παλαιοχριστιανική βασιλική του 6ου αιώνα στη θέση «Χτούρια». Ακόμη, φαντάζουν μοναδικοί και οι οικισμοί Βεντουράτα, Ματσουκάτα και Τσελεντάτα, καθώς και η θέα από τα Τζαμαρελλάτα.
θα ήθελα να επισκεφτώ το Ληξούρι, το δεύτερο μεγαλύτερο οικισμό της Κεφαλονιάς, που βρίσκεται απέναντι από το Αργοστόλι. Δυστυχώς λόγω του περιορισμένου χρόνου που είχαμε δεν κατάφερα να το επισκεφτώ.
να γυρίσω σε περισσότερα αξιοθέατα του Αργοστολίου, όπως το Θέατρο Αργοστολίου «Ο Κέφαλος», το Φάρο των Αγίων Θεοδώρων, τη Κοργιαλένεις Βιβλιοθήκη, την τρίτη πλουσιότερη βιβλιοθήκη σε ολόκληρη την Ελλάδα και τον κήπο του Νάπιερ ή αλλιώς τον «βοτανικό κήπο του Αργοστολίου».
να κολυμπήσω σε όσες παραλίες δεν είχα τη δυνατότητα λόγω καιρού, όπως το Μύρτο (πανέμορφη), τον Πόρο, τη Σκάλα κ.α.