Ένα αντίο κι άντε γεια στο 2020

Θυμάσαι τις τελευταίες ημέρες του 2019; Όταν οι περισσότεροι από εμάς μνημονεύαμε τα θετικά αλλά και τα αρνητικά εκείνης της χρονιάς που έφτανε στο τέλος της; Και ανυπομονούσαμε για την επόμενη, τη νέα, την ανανεωμένη, με τα δώρα και χαρά; Ναι, αυτά λέγαμε τότε για το 2020, αλλά το μέλλον είναι άγνωστο, κάποιες φορές φωτεινό, άλλες πιο σκοτεινό από ότι είχαμε συνηθίσει.

Οι πρώτοι μήνες του 2020

Και έρχεται ο Ιανουάριος, εγώ έχω γυρίσει από την Αγγλία και είπα να παίξω ακόμη μια φορά τα χαρτιά μου στην Ελλάδα. Ξέρω, μεγάλη ειρωνεία για αυτά που άφησα πάλι πίσω. Ανώτερες δυνάμεις βλέπεις… Αυτός ο μήνας άλλωστε με βρήκε να τριγυρνάωγυρνάω στα Τρίκαλα και κάτω από τη σκιά των Μετεώρων. Να σκέφτομαι και να εκφράζομαι φωναχτά ότι «αυτό θα είναι το μοναδικό μου ταξίδι στην Ελλάδα μέχρι το καλοκαίρι». Ο αφελής!

Ο υπόλοιπος χειμώνας με βρήκε σε γύρες και βόλτες και καφέ και μαγαζιά της Αθήνας. Να γνωρίζω καλύτερα την πρωτεύουσα, να ξυπνάω σε ένα μέρος λίγο πιο μακριά από το Σύνταγμα, ελάχιστα χιλιόμετρα από τον λόφο της Ακρόπολης, το Ζάππειο, το Μοναστηράκι. Ήθελα να κάνω την τύχη μου στην Αθήνα με την αρχή του 2020 (πρωτότυπο).

Τον Φλεβάρη, μήνας γιορτής και γενεθλίων, αρκετών συνεντεύξεων και συναντήσεως, του τελευταίου live της χρονιάς – ω τι συγκίνηση – προμηνύονταν οι πιο μεγάλες αλλαγές. Εταιρείες θα καλούσαν για συνεντεύξεις, επιχειρήσεις θα κάνανε προτάσεις, όμως θα αλλάζανε γνώμη. Μερικές συγκρούσεις και νέες συναντήσεις με άτομα δημιουργικά θα άνοιγαν την πόρτα σε νέες φιλίες. Και αυτός ο μήνας θα περνούσε μοιρασμένος στα πάνω και τα κάτω. Ώσπου…

Η μεγάλη αλλαγή για την άνοιξη του 2020

…. γνωρίζεις πώς πάει παρακάτω. Μέσα του Μάρτη ξεκινάει μια καινούργια κατάσταση για όλους μας. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη μπαίνουμε σε μια καραντίνα μερικής διάρκειας που παίρνει επέκταση στην επέκταση. Τότε βρίσκω νέα δουλειά. Έρχομαι την πρώτη μέρα και την επομένη από το σπίτι. Το λες και τύχη, το λες και ένα ισχυρό τεστ νεύρων. Κοινωνικοποίηση σε ένα νέο περιβάλλον μέσα από την οθόνη του υπολογιστή.

Δουλεία από το σπίτι 2020 για GrecOnTrek

Ο Απρίλης έρχεται, το Πάσχα δεν είναι όπως πέρσι, πρόπερσι και όλες τις προηγούμενες χρονιές. Τρώμε, πίνουμε και το ζούμε οικογενειακώς, ευχόμενοι αυτή να είναι η τελευταία φορά που ζούμε κάτι αντίστοιχο. Τον Μάη θα δούμε το φως το αληθινό και θα ξεκινήσω τις γύρες αλλά η εξερεύνηση θα έρθει πολύ πιο μετά.

Ένα διαφορετικό καλοκαίρι

Ιούνη μήνα παίρνω σβάρνα τους καταρράκτες. Να συνεχίσω το «κυνήγι» που είχα ξεκινήσει από πέρσι. Επόμενη στάση, Γαλάζια λίμνη στο Σκρα Κιλκίς, ένα μέρος φανταστικό που είχα βάλει στο μάτι καιρό τώρα. Δε φαντάζεσαι πόσοι έμελλε να το επισκεφτούν στη διάρκεια του καλοκαιριού.

Σειρά θα είχαν οι Καταρράκτες Βαρβάρας στη Χαλκιδική. Η αίσθηση να ταξιδεύεις σε μέρη που δεν επισκέπτονται συχνά οι περισσότεροι είναι υπέροχη. Να βρίσκεσαι σε ένα μέρος μέσα στη φύση, να σκαρφαλώνεις, να βουτάς, να οσφραίνεσαι και να εξερευνάς.

Και μετά ήρθε η άδεια! Ευκαιρία να δούμε μέρη που δεν είχαμε εξερευνήσει προηγουμένως κι ας τα προτιμούσαν αρκετοί ταξιδευτές μέσα στην Ελλάδα. Καπάκι από τη Θεσσαλονίκη και βράδυ στην Πάργα; Έχεις φτάσει μέχρι εκεί; Είμαι σίγουρος ότι την έχεις απολαύσει κι εσύ στο παρελθόν. Αλλά στους Παξούς έχεις βρεθεί; Ούτε κι εγώ και δεν ξέρεις τι έχανα τόσο καιρό. Μικρό νησί με τόσο πράσινο και ομορφιά και άλλη τόση ιστορία.

Σαν κάτι μέσα να μου έλεγε, ταξίδεψε έστω και εντός, όπου έχεις τη δυνατότητα. Κι έφυγα μέχρι τη Θάσο, αυτή τη φορά για να την ανακαλύψω δεύτερη φορά. Με αμάξι και εμένα πίσω από το τιμόνι.

Φθινόπωρο και αλλαγές

Η συνεχεία για το φθινόπωρο με βρήκε σε προετοιμασία για τη δεύτερη σεζόν των Trip Flakes και το νέο project των Ταξιδιωτικών συζητήσεων. Σε μια περίοδο που όλοι μας δεν ξεμυτάμε από την πόρτα του σπιτιού μας, συνεχίσαμε να ταξιδεύουμε με τις φωνές και τις συνομιλίες με τους καλεσμένους μας. Κι ας μας πρόλαβε άλλη μια καραντίνα πριν το τέλος της χρονιάς.

Τι κρατάω από το 2020

Αξίζουν το κάτι παραπάνω η βόλτα στη γειτονιά, στη φύση και τα ταξίδια στη χώρα μου.
Μια πραγματικότητα που έκανε ευκολότερη την εμπειρία του πρώτου lockdown, ειδικά για αυτούς που μένανε στα χωριά τους. Βγήκαμε περισσότερο με φίλους για περπάτημα και την απαιτούμενη απόσταση. Επιπλέον, κατάφερα να πείσω φίλους και γνωστούς να πάμε σε άλλα μέρη της Ελλάδας που συνήθως σνομπάραμε για χάρη κάποιας άλλη χώρας, πιο «εξωτικής»
Οι πραγματικοί φίλοι είναι εκείνοι που επιδίωξαν την επικοινωνία. Ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες, ακόμα και πίσω από την οθόνη ενός υπολογιστή ή ενός smartphone. Που δεν εξαφανίστηκαν επειδή δεν βλεπόμασταν συχνά λόγω των συνθηκών. Που ήθελαν να μάθουνε νέα και γεγονότα για τη ζωή μου από καθαρό ενδιαφέρον.
Η δουλεία από το σπίτι έχει αρκετά θετικά, μα και αρνητικά. Μια νέα φάση που επιδίωκα να ζήσω καιρό. Να δουλεύω από τον υπολογιστή και το δωμάτιό μου, χωρίς ξυπνάω και να ετοιμάζομαι για το γραφείο ή το εργαστήριο. Καλό μεν, δύσκολο δε.
Ζούμε σε μια εποχή που τα έχουμε όλα έτοιμα στο πιάτο, αλλά γκρινιάζουμε για άλλα που λείπουν. Και δικιολογημένα. Κάθε ευχάριστη και δημιουργική δραστηριότητα απαιτεί την ανθρώπινη επαφή. Αν βγάλεις αυτόν τον παράγοντα από την εξίσωση, το χασες.

Κι όπως κάθε χρονιά, έτσι και το 2020 είχε τα ups & downs του. Πιο πολλά downs είναι η αλήθεια. Αλλά, όπως λέει μια φίλη, «μπορεί να βρισκόμαστε σε καραντίνα, αλλά ποτέ δεν πρέπει να βάζουμε σε καραντίνα τα όνειρά μας».