Βαρκελώνη: Περιπλάνηση στην πολύχρωμη πόλη του Gaudi

Αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ισπανίας και τη μεγαλύτερη της Καταλονίας. Συγκριτικά με όλες τις πόλεις της χώρας, κάθε χρόνο η Βαρκελώνη τραβάει τα βλέμματα και το ενδιαφέρον χιλιάδων τουριστών για ποικίλους λόγους δίνοντας αρκετές αφορμές για επίσκεψη. Από τους πιο απλούς μέχρι τους πιο επιλεκτικούς ταξιδιώτες, η πόλη της Βαρκελώνης επιμένει να ενθουσιάζει.

Αυτή ήταν η επόμενη και τελευταία μας στάση στην Ισπανία. Βρεθήκαμε στα στενά της για μερικά βραδιά, περπατήσαμε την παραλιακή, απολαύσαμε τον ήλιο που δε σταμάτησε να καίει από τα κεφάλια μας και φωτογραφηθήκαμε με φόντο κτίρια, μνημεία, θάλασσα και τη θέα από ψηλά.

Για την πρώτη μέρα επιλέξαμε να εξερευνήσουμε το κεντρικό κομμάτι της πόλης ξεκινώντας από τη Placa Catalunya. Σε μια αναγνωριστική βόλτα, εκεί που χτυπάει η καρδιά της Βαρκελώνης και κυριολεκτικά οι τουρίστες κυριαρχούν αριθμητικά από τους ντόπιους.

Las Ramblas

Ο πιο κεντρικός δρόμος – πεζόδρομος (στη μέση) της Βαρκελώνης ή καλύτερα μια σειρά ενωμένων πολλαπλών πεζοδρόμων, διασχίζει κάθετα από την Plaza de Catalunya μέχρι την παραλία. Αρκετοί ταξιδιώτες τον αποφεύγουν λόγω της πολυκοσμίας, ενώ άλλοι λατρεύουν τη βόλτα. να Εκεί συναντήσαμε πλανόδιους με μαγαζάκια γεμάτα σουβενίρ, όπως μαγνητάκια της πόλης (βρήκα ένα υπέροχο σε σχέδιο paella), μπρελόκ, βεντάλιες με ποικίλα σχέδια ενώ άλλα είχαν επενδύσει στην πώληση παγωμένων χυμών και φρούτων. Ανάμεσα σε αυτά εντόπισα μαγαζί που πουλούσε κάκτους μέχρι και σε μινιατούρες. Ουάου!

Αριστερά και δεξιά του πεζόδρομου βρίσκονταν διαφορά μεγαλύτερα μαγαζιά με βιτρίνες που τραβούσαν περισσότερο τα βλέμματα των ντόπιων. Φυσικά κάθε επισκέπτης οφείλει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός λόγω της συχνής κλοπής προσωπικών αντικειμένων από επιτήδειους.

Mercat de la Boqueria

Προσωπικά,το αγαπημένο μου μέρος!
Σε οριζόντια διασταύρωση με τη Las Ramblas, βρίσκεται η μεγαλύτερη σκεπαστή αγορά της Βαρκελώνης. Με την είσοδό του ο επισκέπτης έρχεται αντιμέτωπος με μια πληθώρα αρωμάτων και χρωμάτων, σε ένα υπερθέαμα εικόνων που ξεχωρίζει. Με λειτουργία από τον 13^ο αιώνα, η σημερινή της μορφή είναι αποτέλεσμα της αναδιαμόρφωσης που έγινε το 1914. Εδώ λέγεται ότι αρκετοί γνωστοί μετρ της μαγειρικής αναζητούσαν τις πρώτες ύλες τους!

Εκεί θα ενθουσιαστείς με την ποικιλία φρούτων και χυμών (προτίμηση σε παγωμένους χωρίς καρύδα αν δεν σε ενθουσιάζουν οι τόσο ιδιαίτερες γεύσεις), ζαχαρωτών και παραδοσιακών προϊόντων με κρέατα, ψάρια και τυροκομικά (κυριαρχία του jamon, ισπανικό ζαμπόν μακράς διαρκείας).

Ένα σάντουιτς με λίγα από τα παραπάνω φτάνει να επαναφέρει και τον πιο πεινασμένο. Παράλληλα, burritos με διάφορα αλλαντικά και tortillas με κρέας και ψημένα φασόλια, αλλά και κώνοι με διάφορα είδη, πωλούνται στους πάγκους καλούνται να καλύψουν το όποιο γευστικό κενό υπάρξει αλλά είχαμε ήδη χορτάσει με το σάντουιτς.

Μεγάλη προσοχή στα προϊόντα που διατίθενται για γευστικές δοκιμές: βρεθήκαμε να ψάχνουμε απεγνωσμένα νερό αφότου μπήκαμε στον πειρασμό να δοκιμάσουμε nachos σε dip – σάλτσα ονόματι “Inferno” (Κόλαση). Δεν το λες και έξυπνη κίνηση!

Barri Gotic / Γοτθικό Τετράγωνο – Συνοικία

Εκεί που συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της Βαρκελώνης, το κέντρο της Παλιάς Πόλης. Η αρχιτεκτονική που κυριαρχεί σε μεταφέρει στον Μεσαίωνα, καθώς χάνεσαι στα στενά τους, ενώ μερικά κτίρια μπορούν να χρονολογηθούν και στα Ρωμαϊκά χρόνια. Χωρίς το Google Maps ανά χείρας, σίγουρα χάνεσαι στις πρώτες στροφές καθώς η Γοτθική Συνοικία χαρακτηρίζεται για τη δαιδαλώδη δομή της. Για αυτό βάζεις κεντρικές πλατείες ως σημάδια!

Με πολλά μαγαζιά, καφέ και εστιατόρια, αποτελεί έναν από τους κυρίαρχους πόλους έλξης για του τουρίστες. Ξεχωρίζει άλλωστε ο Καθεδρικός της Βαρκελώνης, ένας γοτθικού τύπου ναός του 13^ου αιώνα. Ακόμη, πολύ κοντά βρίσκεται το πιο γνωστό μουσείο της πόλης, του Μουσείο του Πικάσο, με τη μεγαλύτερη συλλογή έργων του καλλιτέχνη του κυβισμού, ενώ πιο πάνω, σε συλλογές που απλώνονται υπέργεια και υπόγεια, εκτείνεται το Μουσείο Ιστορίας της πόλης, με ερείπια της παλιάς πόλης στην περίοδο των Ρωμαϊκών χρόνων.

Πολύ κοντά πραγματοποιούνται καθημερινά δωρεάν ξεναγήσεις σε γκρουπ επισκεπτών. Στη Jaume I, κρατώντας κόκκινα σημαιάκια ή ομπρέλες για να ξεχωρίζουν στο πλήθος, εκπαιδευμένοι ξεναγοί αναλαμβάνουν να ενημερώσουν για μερικά φανερά κρυφά σημεία της Γοτθικής Συνοικίας.

Ήταν άλλωστε ο πιο διασκεδαστικός τρόπος για να μάθουμε την ιστορία της περιοχής ανά αιώνες και δεκαετίας, ενώ ενημερωθήκαμε για τις δραστηριότητες που τρέχανε εκείνη την περίοδο στην πόλη. Κι όλα αυτά από κάποιον που βρέθηκε από μια πόλη της Πολωνίας στο Άμστερνταμ για εργασία και οι συνθήκες τον έφεραν στην Βαρκελώνη, όπου αποφάσισε να κάνει αυτό που αγαπούσε: να ξεναγεί κόσμο στην πόλη.

Στη Γοτθική Συνοικία μαζεύεται και ο περισσότερος κόσμος μέχρι τα μεσάνυχτα για να διασκεδάσει έως ότου αποφασίσει να κατηφορίσει στη θάλασσα. Εκεί που υπάρχουν αρκετές ευκαιρίες για ξενύχτι μέχρι νωρίς το πρωί.

Platja de la Barceloneta

Κανένα ταξίδι στην Βαρκελώνη δε μπορεί να θεωρηθεί ολοκληρωμένο αν δεν υπάρξει επίσκεψη στην Barceloneta. Μια εκτενής παραλιακή ζώνη, εκατοντάδων χιλιομέτρων με θέα την Μεσόγειο, που χωρίζεται σε πέντε μεγάλες παραλίες. Πιο γνωστή η Barceloneta, που τραβάει καθημερινά τους περισσότερους επισκέπτες, εκεί που η καλύτερη ιδέα είναι να βγάλεις παπούτσια και να περπατήσεις στην άμμο.  Και για αυτούς που λησμονούν συχνά πυκνά τη θάλασσα, το κολύμπι με τους ντόπιους είναι μια ακόμα επιλογή, ενώ στο background έρχονται στα αυτιά μουσικές από τα παραθαλάσσια bar της περιοχής.

Αυτό το σημείο αποτελούσε κάποτε τη γειτονιά της εργατικής τάξης. Εδώ ψαράδες έβγαζαν καθημερινά με κουβάδες ψάρια από τη θάλασσα για να τα πουλήσουν στην αγορά. Σήμερα έχει μετατραπεί στον πιο ακριβό κομμάτι γης και συνάμα πόλο έλξης της Βαρκελώνης!

Gaudi Tour

Όλη η πόλη αποτελεί το χώρο δράσης και δημιουργίας του πιο φημισμένου καλλιτέχνη και αρχιτέκτονά της Gaudi. Από αρκετούς θεωρείται ο πατέρας του Μοντερνισμού στην αρχιτεκτονική. Με βάση την ιδιομορφία της φύσης και την προσωπική του φαντασία, έχει «κοσμήσει» τη Βαρκελώνη με αρκετά κτίρια που προσελκύουν πια χιλιάδες τουρίστες.

Ξεκινώντας από τη βόρεια πλευρά της Γοτθικής Συνοικίας, αναζητήσαμε την Casa Battlo ή αλλιώς «το σπίτι των οστών». Κατασκευής του 1877, ένα από τα πιο γνωστά οικήματα σχεδιασμένο από τον Antoni Gaudi. Με την πρόσοψη σα να ξεπήδησε από κάποιο παραμύθι, με τις βενετικές μάσκες να κοσμούν κάποιους ορόφους και την σκεπή σαν από δέρμα δράκου να ξεχωρίζει: αρκετοί εικάζουν ότι αναπαριστά τον δράκο που σκότωσε ο Άγιος Γεώργιος και οι μάσκες προέρχονται από τα θύματα του δράκου. Ότι φτάνει δηλαδή στην φαντασία του καθενός!

Συνεχίζοντας, η Casa Mila ή αλλιώς «La Pedrera» (δηλαδή λατομείο, λόγω της βραχώδη εμφάνισής του) με τα πιο συμβατικά αλλά εξίσου ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ξεπροβάλει στην γωνία κάθετα στην Passeig de Garcia. Αποτελεί το τελευταίο έργο του Gaudi.

Από εκεί με το μετρό, οδηγηθήκαμε στο πιο γνωστό μνημείο της πόλης και  ανολοκλήρωτο δημιούργημα του Gaudi, τη Sagrada Familia. Ένα κτίριο με ποικίλα πρόσωπα που σου προσφέρει διαφορετική προοπτικές από όποια πλευρά κι αν το κοιτάξεις. Όμοιό του δεν υπάρχει πουθενά παγκοσμίως!

Ένα κτίριο που θυμίζει υψωμένα λιωμένα κεριά, μιας και ο Gaudi δε σχεδίαζε ποτέ ίσιες γραμμές (υποστήριζε ότι στη φύση όλα είναι πιο ελεύθερα κι αυτή υπηρετούσε με τις δημιουργίες του). Αν και ξεκίνησε το 1882, έμεινε ανολοκλήρωτη λόγω του θανάτου του Gaudi (κι εκεί μέσα ενταφιάστηκε). Εικάζεται πια ότι σε μερικά χρόνια (ελπίζουν για το 2026 εκτός αν γίνει Μετρό Θεσσαλονίκης) θα απομακρυνθούν και οι γερανοί.

Κοντά στο σταθμό του μετρό υπάρχει πάρκο με λίμνη από όπου αρκετοί επισκέπτες επιλέγουν να αποθανατίσουν το μνημείο ή και τον εαυτό τους μαζί με αυτό. Μερικές φωτογραφίες επιβάλλονται. Υπέροχη!

Πιο μακρυά από το κέντρο στα βόρεια, εκεί που απλώνεται ολόκληρη η πόλη στο πιάτο με τη θάλασσα να διακρίνεται στον ορίζοντα, βρίσκεται το πληθωρικό Parc Guell. Ένα πάρκο που μοιάζει να έχει κατασκευαστεί σαν από ζαχαρωτά, διατηρώντας τη φαντασία που μόνο σε παραμύθι μπορεί να βρεθεί.

Ακόμα καλύτερη θέα της πόλης από την πλατεία Natura, που σίγουρα αξίζει μια επίσκεψη. Όλα τα δημιουργήματα του Gaudi έχουν αναγνωριστεί ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Φαγητό στην πόλη

Από τα παραδοσιακά πιάτα που ξεχωρίζουν είναι η paella, ένας συνδυασμός ρυζιού και θαλασσινών με μπαχαρικά. Σε αρκετά εστιατόρια προσφέρεται η ανάμειξη με κρέας ή και κοτόπουλο. Για τους πιο εκλεκτούς, υπάρχει και paella με σάλτα που περιέχει μελάνι σουπιάς.

Ακόμη, ένα από τα πιο γνωστά γλυκά της χώρας είναι τα churros, οι λεγόμενοι ισπανικοί λουκουμάδες (δυστυχώς καταναλώθηκαν πριν τη φωτογράφιση). Συνοδεύονται συνήθως με ζάχαρη ενώ σε αρκετά μαγαζιά ή αλλιώς churrerias υπάρχουν με σοκολάτα ή κρέμα στο εσωτερικό, εκτός κι αν ζητηθεί ξεχωριστά ως συνοδευτικά για βουτήματα. Yummi!

Και φυσικά, οτιδήποτε από τη Mercat de la Boqueria! Αλλά και κόκκινη, λαχταριστή σαγκρία με κομματάκια μήλου να τονίζουν τη γεύση του ποτού! Στην Plaza Reial έχουν μαζευτεί αρκετά από τα πιο φημισμένα εστιατόρια στη Βαρκελώνη.

Η πόλη της Βαρκελώνης διαθέτει ένα μοναδικό ταμπεραμέντο και μια αύρα πολύ διαφορετική με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Η μεσογειακή ατμόσφαιρα λόγω της μεγάλης παραλίας σε συνδυασμό με την μοναδική αρχιτεκτονική που απλώνεται σε ολόκληρη την πόλη, προσδίδουν έναν χαρακτήρα στη Βαρκελώνη που την κάνει να ξεχωρίζει.

Αν βρεθώ ξανά στην πόλη:

– θα ήθελα να ανέβω με τελεφερίκ στο λόφο Montjuic. Εκεί βρίσκεται χτισμένο το πολεμικό κάστρο του 18^ου αιώνα, καθώς και το σιντριβάνι Font Magica που προσφέρεται για να νυκτερινά shows με φώτα.

– θα ήθελα να παρακολουθήσω έναν αγώνα στο Camp Nou. Η αίσθηση του να βλέπεις εν δράσει μια από τις μεγαλύτερες και ιστορικότερες ομάδες του ποδοσφαίρου θα είναι σίγουρα μοναδική!

– θα ήθελα να γυρίσω περισσότερο στα μουσεία της πόλης, που κυριολεκτικά βρίθουν από ενδιαφέρουσες και μοναδικές συλλογές.

-θα ήθελα να βρεθώ στον Turo de la Rovira. Ένας παλιός αμυντικός χώρος που χρησιμοποιήθηκε την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου. Σήμερα λειτουργεί για τους επισκέπτες που θέλουν να απολαύσουν τη θέα από ψηλά. Εκεί βρίσκεται επίσης και τμήμα του Μουσείου Ιστορίας της Βαρκελώνης.

-θα ήθελα να επισκεφτώ τη Santa Maria del Mar,την εντυπωσιακή γοτθική εκκλησία του 14ου αιώνα. Αφού κατάφερα να δω από κοντά τη Sagrada Familia, οφείλω να βρεθώ κι εκεί.

Χρήσιμες πληροφορίες:

– για μερικές μέρες, η έκδοση ενιαίας κάρτας πολλαπλών μετακινήσεων συμφέρει αρκετά. Το μετρό και τα λεωφορεία καλύπτουν αρκετά σημεία της πόλης. Εκτός των νυκτερινών μετακινήσεων με λεωφορείο, την υπόλοιπη μέρα είναι δυνατή η μεταφορά με μια προπληρωμένη κάρτα. Ακόμη,περιλαμβάνει τις μετακινήσεις προς και από το αεροδρόμιο του El Prat, καθώς πχ. μια κάρτα 48 ωρών κοστίζει 15 ευρώ. Σίγουρα συμφέρει για κάποιον που θα βρεθεί στην πόλη για ένα σαββατοκύριακο.

– σε αρκετά μουσεία, κάθε Κυριακή μετά τις 3 το μεσημέρι, η είσοδος είναι ελεύθερη στους επισκέπτες! Μέσα σε αυτά σημειώστε το Μουσείο Πικάσο και το Μουσείο Ιστορίας. Επίσης το Σάββατο την ίδια ώρα το Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Καταλονίας έχει εξίσου ελεύθερη είσοδο. Σπεύσατε κυρίες και κύριοι!

– ιδανική περίοδος επίσκεψης, το φθινόπωρο. Ειδικά τις τελευταίες μέρες του Σεπτέμβρη (που βρεθήκαμε κι εμείς) μέσα στην πόλη διοργανώνεται ένα τριήμερο φεστιβάλ La Merce στήνοντας πολλά πάρτι σε διάφορα σημεία της Βαρκελώνης. Από φαντασμαγορικά φεστιβάλ και εκδηλώσεις, μέχρι συναυλίες από καλλιτέχνες ποικίλων μουσικών ειδών (είναι σίγουρα το κάτι άλλο να βρίσκεσαι τη μια μέρα σε συναυλία reggae μουσικής και την επομένη να συνδυάζεις live με flamenco και rock).

Παρακαλούμε αφήστε αυτό το πεδίο κενό

Hello there!
Χαίρομαι που βρίσκεσαι εδώ!

Κάνε εγγραφή για να λαμβάνεις ιδιαίτερο περιεχόμενο στα εισερχόμενά σου. Σκέψεις, ιδέες και πράγματα που μου έκαναν εντύπωση. Για ταξίδια κι όχι μόνο.

Δύο φορές το μήνα, όχι κάθε μέρα.

Δεν στέλνω spam! Μόνο ουσιώδη info και πράγματα που θα σου δώσουν τροφή για σκέψη!

Ελέγξτε τα εισερχόμενά σας ή το φάκελο των ανεπιθύμητων για να επιβεβαιώσετε τη συνδρομή σας.